 Wysłany: Pią 15:28, 02 Cze 2006 Temat postu: |
|
| to jest inna iluzja. iluzja świata narkomanów...poznałam. nie chcę wracać... | |
| Wysłany: Śro 16:38, 31 Maj 2006 Temat postu: |
|
| ja wierze w taka iluzje, ale nie wierze zeby ona przetrwala dluzej niz chwile... | |
| Wysłany: Sob 13:56, 06 Maj 2006 Temat postu: |
|
| To jest iluzja. Nie wracaj do niej. Wiesz, że rozumiem...Ty wiesz! | |
| Wysłany: Czw 15:43, 23 Lut 2006 Temat postu: Zaklęty ogród... |
|
| "W przydomowym ogrodzie życie prawie nad stan
mogłabyś mieć moja pani lecz cóż radzić na to mam nakrył ogród dziki łan i myśmy tacy zaplątani" A pośród dzikiego łanu my... Ja i ty... Ty i ja... W tych słowach dwóch cały świat... Zaplątani w pnącze... Patrzę w twe zielone oczy - tak wiele w nich radości... Widzę w nich całą ciebie... Czuję jakby świat istniał tylko dla nas... W tym ogrodzie wszystko jest piękne Słońce piękniej świeci, kwiaty łądniej pachną, powietrze przepełnione wonią kwiatów... Wokół nas łuna tajemniczości... Szkoda, że to wszystko zaklęte... Nawet Ty... "Bo w ogrodzie rośnie pnącze w dzikim winie świat się plącze bo w ogrodzie dzikie wino kto je tutaj siał dziewczyno?" Zgubiłaś mi się o ukochana... Szukam cię w gąszczu pnączy... Mijam zaklęte jezioro... spoglądam w wodę... Widzę tylko swe odbicie... Chciałbym zobaczyć teraz też twoje obok mnie... Jesteś jednocześnie tak daleko i tak blisko mnie... Już tyle czasu Cię szukam w tym ogrodzie... O - widzę skrawek twej sukni w oddali! Zaczekaj o ukochana! Biegnę do ciebie! Lecz cóż radzić na to mam nakrył ogród dziki łan... I tak cię złapię... Usłyszałem twój śmiech przy labiryncie z żywopłotu! Żaden labirynt mi nie straszny! Zacząłem biec... Z zaciętością pokonuje każdy zakręt... A ty się śmiejesz... Nagle... Nagle wśród odgłosów ogrodu... słyszę głos skrzypiec... Jezu jak tu pięknie! Świat zawirował mi w tysiącach barw... Jedno tylko wciąż pamiętam... Jak jej zaśpiewałem: "Usta milczą, dusza śpiewa Usta milczą, świat rozbrzmiewa" lecz dziewczyna nie słyszała tańcem już zajęta w tańcu tak mi zaśpiewała to co tak pamiętam: "Nie dokazuj, miły nie dokazuj przecież nie jest z ciebie znowu taki cud nie od razu, miły nie od razu nie od razu stopisz serca mego lód" Bięgnę za głosem...Odnalazłem Cię!! Stoisz przede mną w przepięknej sukni... Włosy niezdarnie opadają ci na ramiona... Patrzysz na mnie figlarnym wzrokiem... Usta twe rozchylone wyglądają jakby chciał wyszeptać mi ciche "Kocham"... Stoisz i grasz na skrzypcach piękną melodię... Jestem cały zaplątany... Chwytam Cię w ramiona... W tańcu świat znów nabiera smaku... Mówiłem Ci, że jesteś podobna do róży? Zbliżam usta swe do twoich... Trwaj chwilo trwaj... Ty... ty znikasz! Proszę zostań! Proszę! Nie opuszczaj mnie... Usłyszałem tylko ciche "Kocham"... Zaklęcie prysło jak bańka mydlana... A ja... Ja znów sam... Na obrzeżach mojego miasta... Pośród nieznanego świata... Mojego świata... Gdzie mój ogród, dzikie wino? Czemu nie ma Cię Dziewczyno? Życie może być bajką... Ale w okrutny sposób - Narkotyki... |
|